Ποδηλασία: ενα σπουδαίο άθλημα

Η ποδηλασία χωρίζεται σε τρεις βασικές κατηγορίες, την ποδηλασία δρόμου, την ποδηλασία πίστας και την ορεινή ποδηλασία. Υπάρχουν κι άλλες μορφές ποδήλασίας όπως το ΒΜΧ, το τράιαλ, το τσικλοκρός και η εσωτερική ποδηλασία, όμως η Ελληνική Ομοσπονδία Ποδηλασίας ασχολείται με την ανάπτυξη αυτών των τριών. Ο τρόπος που εξελίσσεται κάθε αγώνας διαφέρει από την γενική εικόνα που επικρατεί στα περισσότερα αγωνίσματα αντοχής και αυτό έχει να κάνει με τις ιδιαιτερότητες αυτών των αθλημάτων.
Ο άνεμος είναι ο κύριος παράγοντας που υπάρχει τακτική στην ποδηλασία, αφού όποιος ποδηλάτης εκμεταλλευτεί σωστά τις ιδιαιτερότητές του επωφελείται ως και 30% (σύμφωνα με εργομετρικές μελέτες που έχουν γίνει σε μεγάλες επαγγελματικές ομάδες, έχει αποδειχθεί ότι ο ποδηλάτης που εκμεταλλεύεται τους στροβιλισμούς του ανέμου που προκαλούνται από ποδηλάτες που βρίσκονται μπροστά του, ασκεί μικρότερο έργο μέχρι και κατά 1/3) της δύναμής του.
Το προφίλ και το τεραίν της διαδρομής θα μπορούσαμε να χαρακτηριστεί ως το πιο ποικιλόμορφο και το πιο ασταθές πράγμα στον κόσμο. Οι διαδρομές διαφέρουν από αγώνα σε αγώνα διαφοροποιώντας το άθλημα ακόμα και σε κάθε ποδηλατικό αγώνα. Σε κλίσεις που πλησιάζουν το ακραίο 60% σε κατηφόρα στους αγώνες ελεύθερης κατάβασης ορεινής ποδηλασίας (DH), μέχρι και σε εξοντωτικές ανηφόρες που μπορεί να ξεπερνούν το 20% στους αγώνες ποδηλασίας δρόμου, κάτω από βροχή, χιόνι, ήλιο και ζέστη, σε άσφαλτο, σε χωμάτινα μονοπάτια η ακόμα και στην ηρεμία, την ασφάλεια και τη σιγουριά ενός κλειστού ποδηλατοδρομίου, κάθε ποδηλάτης μπορεί να βρει ακριβώς αυτό που του ψάχνει και του ταιριάζει. Επίσης η γλιστερή λάσπη, οι πέτρες, και η κολλώδης άμμος στην προσπάθεια ενός ποδηλάτη ορεινής ποδηλασίας, αποστάσεις που συνδυάζονται με εναλλαγές τοπίων και πλησιάζουν τα 300 χιλιόμετρα σε έναν ποδηλατικό αγώνα ποδηλασίας δρόμου, μέχρι και η αίσθηση της ακαμψίας που υπάρχει σε ένα ποδήλατο πίστας όταν πατάς τα καλώδια του χρονομέτρου στο βιράζ, δίνουν συναισθήματα κάθε λογής που σκοπό έχουν να ικανοποιήσουν και τον πιο απαιτητικό.
Οι κύριες προπονητικές παράμετροι για τα αγωνίσματα της ποδηλασίας είναι η αντοχή, η δύναμη και η ταχύτητα. Γι αυτό το λόγο η βασική προπόνηση γίνεται σε δημόσιο δρόμο. Βέβαια η ειδική προπόνηση απαιτείτε να γίνεται στον φυσιολογικό αγωνιστικό χώρο, αλλά εκεί περνάμε στην εξειδικευμένη προπόνηση. Λέγοντας εξειδικευμένη προπόνηση εννοούμε ότι: Υπάρχουν αγωνίσματα ταχύτητας, που διεξάγονται κυρίως στην πίστα αλλά και στον δρόμο. Το σπριντ που χρονομετρούνται μάλιστα μόνον τα τελευταία 200 μέτρα, το Κέιριν, το ομαδικό σπριντ και το Χιλιόμετρο στην ποδηλασία πίστας, όπως και οι φανέλες των πόντων στην ποδηλασία δρόμου αναφέρονται σε εκρηκτικούς αθλητές, με μεγάλη ταχύτητα και πολλή δύναμη. Στην αντίθετη πλευρά οι αθλητές που έχουν πολύ καλή αντοχή και δύναμη και έχει σαν αποτέλεσμα να ξεδιπλώνουν το ταλέντο τους σε αγώνες με ανηφόρα και σε αγώνες ορεινής ποδηλασίας. Αυτοί που πιστεύουν ότι έχουν καλή αντοχή μπορούν να πάρουν μέρος σε γύρους (μέχρι και 21 ημέρες) ή μονοήμερους αγώνες μεγάλων αποστάσεων (μέχρι και 300 χιλιόμετρα). Φυσικά κανείς δεν θα μπορέσει να διακριθεί αν δεν αγωνιστεί με σωστή τακτική αφού αν δεν χρησιμοποιήσει σωστά τις δυνάμεις του δεν θα μπορέσει να αποδώσει τα αναμενόμενα. Η τεχνική για την ποδηλασία συνήθως μαθαίνεται από πολύ μικρή ηλικία οπότε υπάρχουν ελάχιστα περιθώρια βελτίωσης, αλλά αυτά είναι απαραίτητα κυρίως στις ατομικές και ομαδικές χρονομετρήσεις, αλλά σε οποιοδήποτε επίπεδο στον πρωταθλητισμό. Η καλή ευλυγισία μπορεί να προλάβει πιθανούς τραυματισμούς, η καλή ψυχολογική κατάσταση από απρόσμενες καταστάσεις, σε συνδυασμό με την συγκέντρωση στον στόχο.
Οι προπονητικές παράμετροι, η ποικιλία των αγωνιστικών χώρων, που αλλάζουν κάθε φορά ακόμα και στο ίδιο αγώνα, οι εναλλαγές των τοπίων και η ανάδειξη της ομορφιάς της φύσης, σε συνδυασμό με τις τακτικές για τον άνεμο δημιουργούν αυτό το ξεχωριστό, το τόσο διαφορετικό άθλημα που λέγετε ποδηλασία. Αυτή για την Ελληνική Ομοσπονδία Ποδηλασίας χωρίζεται σε τρία μεγάλα κεφάλαια. 
Την ποδηλασία δρόμου, την ποδηλασία πίστας και την ορεινή ποδηλασία:
Ποδηλασία δρόμου: ο βασιλιάς της ποδηλασίας προσφέρει όλων των ειδών τα «δώρα» απλόχερα και χωρίς ενδοιασμούς σε όποιον πιστέψει σε αυτόν

Στην ποδηλασία δρόμου μπορεί να πάρει μέρος σε αγώνες τεσσάρων διαφορετικών τύπων σε σχέση με την απόσταση και τον τρόπο που αγωνίζονται οι αθλητές.
Εκτός από τον τύπο υπάρχουν διάφορες κατηγορίες αγώνων με βάση το επίπεδο των συμμετεχόντων. Η υψηλότερη κατηγορία αγώνων ονομάζεται Pro Tour (κατηγορία ομάδων και αγώνων), ένας θεσμός σχετικά πρόσφατος, αφού εφαρμόζεται από το 2005. Σε αυτήν υπάγονται οι 27 κορυφαίοι αγώνες στον κόσμο και παίρνουν μέρος υποχρεωτικά οι 20 ομάδες της κατηγορίας και όσες ακόμα καλέσει ο διοργανωτής). Από εκεί και έπειτα για τις κατηγορίες αγώνων θα δούμε τους συμβολισμούς: 1.1, 1.2, 1.3, 1.4, 1.5, και 2.1, 2.2, 2.3, 2.4, 2.5. Στην πρώτη σειρά υπάγονται μονοήμεροι αγώνες (1.1 έως 1.5) και στην δεύτερη σειρά γύροι (2.1 έως 2.5). Ο δεύτερος αριθμός δηλώνει την δυσκολία του αγώνα, δηλαδή ένας αγώνας 2.1 ή 1.1 είναι πιο δύσκολος απ ότι ο αγώνας 2.5 ή 1.5, αλλά όχι πιο δύσκολος από αγώνα κατηγορίας Pro Tour.
Όσον αφορά τις ομάδες χωρίζονται και αυτές σε κατηγορίες. Η κορυφαία κατηγορία ονομάζεται Pro Tour και εκεί υπάγονται 20 ομάδες. Η δεύτερη κατηγορία λέγεται Professional Continental και η τρίτη Continental. Αυτές οι δύο κατηγορίες ελέγχονται από κάποιες περιφέρειες, που σχεδόν παίρνουν το όνομά τους από την ήπειρο που υπάγονται. Δηλαδή υπάρχουν ομάδες της κατηγορίας Professional Continental και Continental από την περιφέρεια της Ευρώπης που ονομάζεται Europe Continent. Από εκεί και έπειτα υπάρχουν οι εθνικές ομάδες και οι ερασιτεχνικές (clubs). Σε αγώνα κατηγορίας 2.2 ή 1.2 και κάτω απαγορεύεται να πάρουν μέρος ομάδες Pro Tour, όπως και σε αγώνα κατηγορίας 2.1 ή 1.1 και πάνω απαγορεύεται να πάρουν μέρος εθνικές ομάδες, εκτός από το παγκόσμιο πρωτάθλημα και τους ολυμπιακούς αγώνες.
Στο ολυμπιακό πρόγραμμα η ποδηλασία δρόμου περιλαμβάνεται από τους πρώτους σύγχρονους ολυμπιακούς αγώνες της Αθήνας, με εξαίρεση το 1900, το 1904 και το 1908. Μάλιστα νικητής στην διαδρομή των αγώνων του 1896, που ήταν Αθήνα – Μαραθώνας – ποδηλατοδρόμιο Φαλήρου (σημερινό στάδιο Καραϊσκάκη) αναδείχτηκε ο Έλληνας Αριστείδης Κωνσταντινίδης. Ο ατομικός αγώνας δρόμου υπήρχε στο ολυμπιακό πρόγραμμα για όλους τους αγώνες μέχρι το 1912, ενώ το ομαδικό αγώνισμα δρόμου εντάχθηκε στο ολυμπιακό πρόγραμμα από το 1912 μέχρι το 1956. Σε αυτό το αγώνισμα προσθέτονταν σε κάθε ομάδα ο χρόνος των αθλητών από τον ατομικό αγώνα. Το 1960 ο ομαδικός αγώνας δρόμου αντικαταστήθηκε από την ατομική χρονομέτρηση 100 χιλιομέτρων, αλλά και αυτό αποσύρθηκε από το ολυμπιακό πρόγραμμα το 1992. Εκείνη τη χρονιά στους ολυμπιακούς αγώνες της Βαρκελώνης επανήλθε στο ολυμπιακό πρόγραμμα η ατομική χρονομέτρηση, μετά από 64 χρόνια απουσίας. Οι γυναίκες πήραν μέρος για πρώτη φορά το 1984 σε αγώνα αντοχής, ενώ από το 1996 πήραν μέρος και στην ατομική χρονομέτρηση.
Αναλυτικά οι αγώνες ποδηλασίας ως προς τύπο αγώνα:

Αγώνες Σιρκουϊ: Επαναλαμβανόμενη δράση μπροστά στα μάτια σου
Οι αγωνιζόμενοι παίρνουν μέρος σε μία κυκλική προκαθορισμένη διαδρομή, που μπορεί να περιλαμβάνει υψομετρικές αλλαγές, κάνοντας αρκετές στροφές σε αυτήν. Ξεκινούν όλοι μαζί και νικητής αναδεικνύεται αυτός -η που θα περάσει πρώτος -η την γραμμή τερματισμού. Η διάρκειά του δεν πρέπει να ξεπερνά τη μία ημέρα. Πρέπει να έχει μήκος από 10-25 χιλιόμετρα και η συνολική απόσταση μπορεί να ξεπερνά τα 200 χιλιόμετρα.

Κλασσικές διαδρομές: Ελευθερία, αλλαγή παραστάσεων, αισιοδοξία
Είναι αγώνες που γίνονται συνήθως από την μία πόλη στην άλλη, σε προκαθορισμένη διαδρομή. Είναι ο τύπος αγώνα που χρησιμοποιείται πιο συχνά, γνωστοί και ως αγώνες «point to point». Οι αθλητές ξεκινούν από την εκκίνηση όλοι μαζί και νικητής αναδεικνύεται αυτός -η που θα περάσει πρώτος -η τη γραμμή τερματισμού. Το προφίλ της διαδρομής μπορεί να είναι ανηφορικό, επίπεδο ή μικτό. Είναι μονοήμεροι και μπορούν να φτάσουν τα 300 χιλιόμετρα.

Χρονομετρήσεις: επιμονή στην ένταση, διαφορετικά τεραίν
Οι αθλητές ξεκινούν τον αγώνα τους με διαφορά συνήθως ενός λεπτού από τον προηγούμενο και τον επόμενο (μπορεί να διαφέρει ανάλογα με την διοργάνωση). Στόχος του είναι να καλύψει την συγκεκριμένη διαδρομή στο συντομότερο δυνατό χρόνο. Αν κατά τη διάρκεια του αγώνα φτάσει κάποιον άλλο, απαγορεύεται να τον ακολουθήσει ή να τον βοηθήσει. Η διαδρομή μπορεί να είναι ανηφορική, επίπεδη ή μικτή και δεν υπάρχει καθόλου χρόνος για ξεκούραση. Είναι ο πιο απαιτητικός τύπος αγώνα, ωστόσο οι αποστάσεις δεν ξεπερνούν τα 60 χιλιόμετρα. Δεν υπάρχει καθόλου χρόνος για ξεκούραση. Η ταχύτητα σε πολλές περιπτώσεις ξεπερνά τα 50 χλμ/ω και οι ποδηλάτες χρησιμοποιούν αεροδυναμικά βοηθήματα τόσο στο ποδήλατο, όσο και στο ρουχισμό τους. Επίσης ομάδες των 2 έως και 9 αθλητών μπορεί να αγωνιστούν σε ομαδική χρονομέτρηση.

Γύροι: Ασταμάτητη δράση που υπερβαίνει τα όρια
Η διάρκεια ενός γύρου μπορεί να είναι από 2 έως 23 ημέρες σε μία προκαθορισμένη διαδρομή που αλλάζει κάθε χρόνο και μπορεί να φτάνει ακόμα και τα 3.600 χιλιόμετρα. Ο αγώνας είναι χωρισμένος σε κομμάτια διαδρομής που ονομάζονται ετάπ (που δεν πρέπει να ξεπερνούν τα 21) και συνήθως οι ποδηλάτες αγωνίζονται σε ένα ετάπ κάθε ημέρα.
Η διαδρομή σε κάθε ετάπ ποικίλει ανάλογα με τον αγώνα, χρησιμοποιώντας σιρκουϊ, κλασσικές διαδρομές, με ανηφόρες, τερματισμούς σε ανηφόρα, επίπεδα ετάπ, χρονομετρήσεις ή και συνδυασμούς αυτών.
Σε κάθε γύρο υπάρχουν διάφορες κατηγορίες μικρότερων αγώνων που προσπαθούν οι αθλητές να διακριθούν και γι αυτό συμμετέχουν ποδηλάτες με τελείως διαφορετικά χαρακτηριστικά μεταξύ τους (δηλαδή μπορεί να υπάρχει ένας αθλητής του σπριντ και άλλος ένας που έχει πολύ καλή αντοχή, ή είναι πολύ καλός στην ανηφόρα). Αυτοί οι μικροί αγώνες, μέσα σε έναν γύρο μπορεί να είναι από δύο ή ακόμα και να ξεπεράσουν τους 10. Συνήθως ο ρόλος τους είναι να ανεβάζουν το ενδιαφέρον των φιλάθλων, αλλά και των αθλητών αφού σε καθεμία από αυτές υπάρχουν και χρηματικά έπαθλα.
Αυτές οι κατηγορίες αγώνων θα τις χωρίζαμε σε δύο μεγαλύτερες. Η πρώτη μεγάλη κατηγορία είναι με βάση τον χρόνο (η χρονική διαφορά που υπάρχει μεταξύ των αθλητών στον τερματισμό του ετάπ, καταγράφετε και προστίθεται στον προηγούμενο συνολικό χρόνο. Ο αθλητής ή η ομάδα που έχει το μικρότερο άθροισμα προηγείται) και η δεύτερη με βάση τους πόντους που υπάρχουν στη διαδρομή (σε ενδιάμεσα σημεία ή στον τερματισμό ο αθλητής παίρνει πόντους, ανεξάρτητα με την χρονική διαφορά που θα έχει σε αυτά τα σημεία από τους υπόλοιπους. Ο αθλητής ή η ομάδα που θα έχει το μεγαλύτερο άθροισμα προηγείται).
Η πιο σημαντική κατηγορία είναι η γενική κατάταξη (GC). Οι αθλητές κατατάσσονται μετά από κάθε ετάπ και αυτός που έχει τον μικρότερο άθροισμα χρόνου προηγείται στην γενική. Αν προηγείται και μετά το τελευταίο ετάπ, χρίζεται νικητής του αγώνα. Υπάρχουν επίσης σχεδόν σε κάθε αγώνα και βαθμολογίες, όπως τα σπρίντ ανάβασης, τα σπρίντ ευθείας, η ομαδική κατάταξη κ.α..
Κάθε ημέρα όποιος αθλητής προηγείται σε καθεμία από αυτές τις κατηγορίες μικρότερων αγώνων, φορά και μία φανέλα έντονου χρώματος, έτσι ώστε να ξεχωρίζει από τους υπόλοιπους, σε ένδειξη αναγνώρισης. Οι φανέλες για τους ποδηλάτες έχουν πολύ σημαντική σημασία, και σε ορισμένες περιπτώσεις πολύ μεγαλύτερη απ ότι το τρόπαιο, ή το μετάλλιο.


Ποδηλασία Πίστας: Όλες οι αγωνιστικές παράμετροι που προσδίδουν πλούσιο θέαμα μαζεύτηκαν σε έναν ποδηλατικό στίβο, ικανοποιώντας και τον πιο απαιτητικό

Η τεχνολογική ανάπτυξη και η δημοσιότητα που είχε η ποδηλασία στις αρχές του 19ου αιώνα ανάγκασε πολύ γρήγορα τους υπεύθυνους να δημιουργήσουν στάδια, φέρνοντας έτσι τη δράση πιο κοντά στο θεατή. Η δημιουργική αρχή αυτής της ιδέας ήρθε το 1868 κάνοντας έναν αγώνα σε πολύ κλειστό σιρκουϊ στο Saint Cloud της Γαλλίας. Οι πρώτες όμως πίστες από ξύλο κατασκευάστηκαν στο Παρίσι, στην Κολωνία και τις Ηνωμένες Πολιτείες. Οι πρώτοι αγώνες ήταν 1ος, 5 και 10 χιλιομέτρων αλλά δεν πέρασε πολύς καιρός μέχρι να μπουν αγωνίσματα αντοχής με διάρκεια 12 ή ακόμα και 24ων ωρών χωρίς διακοπή. Το 1878 διεξάγεται για πρώτη φορά 6ήμερος αγώνας στην Αγγλία και περίπου την ίδια περίοδο έγιναν και πολλά από τα αγωνίσματα που βλέπουμε ακόμα στο ολυμπιακό πρόγραμμα, όπως το σπρίντ και το χιλιόμετρο. Λίγο αργότερα έκαναν την εμφάνιση τους τα αγωνίσματα των πόντων και της καταδίωξης και στην Ιαπωνία το αγώνισμα του kiering που είναι και η ειδικότητά τους. Στο ολυμπιακό πρόγραμμα υπάρχει η ποδηλασία πίστας από το 1896 ενώ οι γυναίκες πρώτη φορά συμμετείχαν το 1988. Χωρίζονται σε αγωνίσματα ταχύτητας και αντοχής και περιλαμβάνουν 10 αγωνίσματα ανδρών και 6 γυναικών.
Στο πρόγραμμα των ολυμπιακών αγώνων και του παγκοσμίου πρωταθλήματος υπάρχουν τα παρακάτω αγωνίσματα, όμως υπάρχουν αλλαγές στις αποστάσεις ή στους κανονισμούς κάποιων αγωνισμάτων σε μικρότερες διοργανώσεις:

Αγωνίσματα ταχύτητας:
Σπριντ (ανδρών – γυναικών): Τακτική και εκρηκτική ταχύτητα σε έξαρση, δύναμη και αίγλη
Στην προκριματική φάση οι αγωνιζόμενοι προσπαθούν να φέρουν τον καλύτερο δυνατό χρόνο στα τελευταία 200 μέτρα, ξεκινώντας με φόρα (3 στροφές). Στους ολυμπιακούς αγώνες οι 18 καλύτεροι χρόνοι περνούν στην επόμενη φάση. Εκεί αγωνίζονται σε ζευγάρια, αυτός που είχε τον καλύτερο χρόνο με αυτόν που είχε τον 18ο χρόνο, ο δεύτερος με τον 17ο, ο τρίτος με τον 16ο κ.τ.ο. από την αρχή μέχρι και την φάση του 1/8τελικού υπάρχει η διαδικασία των Repechage (δεύτερη ευκαιρία) που μπορεί να επαναφέρει στην επόμενη φάση κάποιους από τους χαμένους των ζευγαριών. Από το 1/8 τελικού και μέχρι τον τελικό οι αγώνες κρίνονται στις δύο νίκες. Στο τέλος υπάρχουν 2 ζευγάρια που μάχονται, το ένα για το χρυσό μετάλλιο και το άλλο για το χάλκινο.
Διαδικασία αγωνίσματος στο παγκόσμιο πρωτάθλημα*:
Ανδρών:
· Στα προκριματικά οι αθλητές αγωνίζονται για μια θέση στο 1/16 τελικού, στα 200 μέτρα με φόρα. Σ αυτή τη φάση οι αθλητές παίρνοντας φόρα προσπαθούν να κάνουν τον καλύτερο χρόνο μετρώντας τα τελευταία 200 μέτρα και κατατάσσονται με βάση τον χρόνο τους.
· Στο 1/16 τελικού αγωνίζονται οι 18 καλύτεροι αθλητές σε 9 ζεύγη. Οι νικητές των ζευγαριών περνούν στο 1/8 τελικού, οι χαμένοι πάνε στα Repechage της φάσης του 1/16.
· Οι 3 νικητές των τριών αγώνων του repechage προκρίνονται για το 1/8 τελικού.
· Στο 1/8 τελικού αγωνίζονται σε 6 ζεύγη (οι 9 που πέρασαν αμέσως και οι 3 νικητές των repechage). Οι νικητές αυτών των νέων ζευγαριών περνούν στο 1/8 τελικού (6 αθλητές), οι χαμένοι πάνε στα repechage της φάσης του 1/8.
· Οι 2 νικητές των repechage προκρίνονται για το 1/4 τελικού συναντώντας τους 6 που προκρίθηκαν αμέσως.
· Οι χαμένοι των repechage παίρνουν μέρος στον αγώνα για τις θέσεις 9-12.
· Στο ¼ τελικού αγωνίζονται 8 αθλητές (οι 6 που προκρίθηκαν αμέσως και οι δύο νικητές του repechage) όπου αγωνίζονται πλέον στις δύο νίκες (αν υπάρξει ισοπαλία τότε γίνεται και τρίτος αγώνας). Οι 4 νικητές προκρίνονται κατ ευθείαν για τα ημιτελικά. Οι χαμένοι παίρνουν μέρος στον αγώνα για τις θέσεις 5-8.
· Στα ημιτελικά η νικητής χρειάζεται πάλι να κάνει δύο νίκες για να περάσει στον τελικό. Τα ζεύγη είναι δύο που σημαίνει ότι οι δύο νικητές που θα περάσουν στον τελικό αγωνίζονται για το χρυσό μετάλλιο (θέσεις 1-2), ενώ οι χαμένοι για το χάλκινο (θέσεις 3-4).

Γυναικών:
· Στα προκριματικά οι αθλήτριες αγωνίζονται για μια θέση στο 1/8 τελικού, στα 200 μέτρα με φόρα και κατατάσσονται με βάση τον χρόνο τους.
· Στο 1/8 τελικού αγωνίζονται οι 12 καλύτερες αθλήτριες σε 6 ζεύγη. Οι νικήτριες περνούν στο ¼ τελικού, οι χαμένες πάνε στα Repechage.
· Οι χαμένες και του repechage (4 αθλήτριες) αγωνίζονται για τις θέσεις 9-12
· Στο ¼ τελικού αγωνίζονται 8 αθλήτριες (οι 6 που προκρίθηκαν και οι δύο νικήτριες του repechage) όπου αγωνίζονται πλέον στις δύο νίκες (αν υπάρξει ισοπαλία τότε γίνεται και τρίτος αγώνας). Οι 4 νικήτριες προκρίνονται κατ ευθείαν για τα ημιτελικά. Οι χαμένες παίρνουν μέρος στον αγώνα για τις θέσεις 5-8.
· Στα ημιτελικά η νικήτρια χρειάζεται πάλι να κάνει δύο νίκες για να περάσει στον τελικό. Τα ζεύγη είναι δύο που σημαίνει ότι οι δύο νικήτριες που θα περάσουν στον τελικό αγωνίζονται για το χρυσό μετάλλιο (θέσεις 1-2), ενώ οι χαμένες για το χάλκινο (θέσεις 3-4).

Ομαδικό σπρίντ (ανδρών): Συγχρονισμός, ακρίβεια και λεπτομέρεια στη γρήγορη κίνηση
Μια ομάδα αποτελούμενη από τρεις αθλητές προσπαθεί να καλύψει στο συντομότερο δυνατό χρόνο τις τρεις πρώτες στροφές, ξεκινώντας από στάση. Οι 8 καλύτερες προκρίνονται στον ημιτελικό και οι τέσσερις ομάδες που θα έχουν τον καλύτερο χρόνο σε αυτή τη φάση, αγωνίζονται σε ζεύγη στον τελικό. Οι δύο πρώτες για το χρυσό μετάλλιο και οι άλλες δύο για το χάλκινο.
Διαδικασία αγωνίσματος στο παγκόσμιο πρωτάθλημα*:
· Δύο ομάδες των 3ων αθλητών βρίσκονται κάθε φορά στην εκκίνηση στον προκριματικό
· Οι ομάδες με τους οχτώ καλύτερους χρόνους περνούν στον ημιτελικό που αγωνίζονται πάλι σε ζεύγη
· Στον τελικό περνούν οι 4 καλύτερες ομάδες όπου αυτές που έχουν τους δύο καλύτερους χρόνους αγωνίζονται για το χρυσό μετάλλιο και οι άλλες δύο για το χάλκινο.

Κέιριν (ανδρών και γυναικών): Γρήγορη αναπροσαρμογή τακτικής, Ιαπωνικός τζόγος και δράση
Σε εξάδες οι αθλητές ακολουθούν το ρυθμό που επιβάλει το ντέρνι (ειδικό μηχανοκίνητο ποδήλατο που ο οδηγός του μπορεί να καταλαβαίνει την ένταση του ποδηλάτη) για 5,5 στροφές. Μετά το ντέρνι φεύγει από την πίστα και για 2,5 στροφές ο κάθε αθλητής, ακολουθώντας τη δική του τακτική, προσπαθεί να περάσει πρώτος από τη γραμμή τερματισμού. Οι δύο ή οι τρεις πρώτοι (ανάλογα με τη φάση του αγώνα) περνούν στην επόμενη φάση, ενώ υπάρχει και εδώ η διαδικασία των repechage (δεύτερη ευκαιρία). Στο τέλος έξι αθλητές αγωνίζονται στον τελικό για τρία μετάλλια.
Διαδικασία αγωνίσματος στο παγκόσμιο πρωτάθλημα*:


Ατομική χρονομέτρηση (1000 μέτρα ανδρών, 500 μέτρα γυναικών): Ωμή δύναμη και αντοχή στην ταχύτητα, μια κι έξω.
Ο αγώνας διεξάγεται μία και έξω. Κάθε αθλητής προσπαθεί να καλύψει την απόσταση στο συντομότερο δυνατό χρόνο. Όλοι κατατάσσονται με βάση τον χρόνο τους, με τους τρεις πρώτους να παίρνουν και τα μετάλλια.



Αγωνίσματα αντοχής:
Ατομική καταδίωξη (4000 μέτρα ανδρών, 3000 μέτρα γυναικών): Αυστηρότητα στη σωστή κατανομή της δύναμης, χρόνοι που γοητεύουν
Ανά δύο οι αθλητές ξεκινώντας από την κόκκινη και πράσινη σημαία προσπαθούν να καλύψουν την απόσταση στο συντομότερο δυνατό χρόνο. Οι τέσσερις καλύτεροι αγωνίζονται στον τελικό, οι δύο πρώτοι για το χρυσό και οι άλλοι δύο για το χάλκινο μετάλλιο.



Ομαδική καταδίωξη (4000 μέτρα ανδρών). Αρμονία και ομαδικό πνεύμα
Δύο ομάδες αποτελούμενες από τέσσερις αθλητές ξεκινούν από την κόκκινη και πράσινη σημαία. Προσπαθούν να καλύψουν την απόσταση στο συντομότερο δυνατό χρόνο, εκμεταλλευόμενοι την ομαδική συνεργασία. Οι τέσσερις καλύτερες αγωνίζονται στον τελικό, οι δύο πρώτες για το χρυσό μετάλλιο και οι άλλες δύο για το χάλκινο.
Διαδικασία αγωνίσματος στο παγκόσμιο πρωτάθλημα*:
· Ανά δύο οι ομάδες βρίσκονται κάθε φορά στην εκκίνηση στον προκριματικό
· Οι οχτώ καλύτερες περνούν στον ημιτελικό που αγωνίζονται πάλι σε 4 ζεύγη
· Στον τελικό περνούν οι 4 νικήτριες όπου αυτές που έχουν τους δύο καλύτερους χρόνους αγωνίζονται για το χρυσό μετάλλιο και οι άλλες δύο για το χάλκινο.


Αγώνας πόντων (40 χλμ ανδρών, 25 χλμ γυναικών): Ασταμάτητη δράση, αντοχή και σασπένς
Στον αγώνα κάνουν 160 στροφές οι άνδρες και 100 οι γυναίκες. Κάθε δέκα υπάρχει σπρίντ όπου ο πρώτος παίρνει 5 πόντους, ο δεύτερος 3, ο τρίτος 2 και ο τέταρτος 1. Αν κάποιος όμως κλείσει στροφή τους αντιπάλους του παίρνει 20 πόντους. Νικητής αναδεικνύεται αυτός που στο τέλος του αγώνα έχει τους περισσότερους.
Διαδικασία αγωνίσματος στο παγκόσμιο πρωτάθλημα*:
· Στον τελικό παίρνουν μέρος οι 20 καλύτεροι αθλητές, αν οι αθλητές είναι περισσότεροι τότε υπάρχει και προκριματικοί αγώνες
· Η απόσταση είναι 40 χιλιόμετρα (σε πίστα 250 μέτρων κάνουν 160 στροφές)
· Υπάρχει σπριντ κάθε 10 στροφές που δίνει 5-3-2-1 πόντους στους 4 πρώτους
· Αν κάποιος αθλητής κλείσει στροφή τους υπόλοιπους παίρνει 20 πόντους
· Νικητής αναδεικνύεται αυτός που θα έχει τους περισσότερους πόντους στο τέλος του αγώνα


Σκράτς (15 χλμ ανδρών, 10 χλμ γυναικών): Ανοχή στην αντοχή και απαράμιλλο, μπόλικο θάρρος
Το χρυσό μετάλλιο παίρνει αυτός που θα περάσει πρώτος τη γραμμή τερματισμού. Αν όμως κάποιος καταφέρει να κλείσει στροφή τους αντιπάλους του, κερδίζει και τον αγώνα. Αν αυτοί που κλείσουν στροφή είναι περισσότεροι από τρεις τότε αυτοί που έμειναν πίσω παίρνουν τη θέση που είχαν εκείνη τη στιγμή και βγαίνουν από τον αγώνα. Οι αθλητές που απομένουν αγωνίζονται για τα μετάλλια σε τρεις στροφές (ο αγώνας μπορεί να τελειώσει νωρίτερα).
Διαδικασία αγωνίσματος στο παγκόσμιο πρωτάθλημα*:


Μάντισον (50 χιλιόμετρα ανδρών): Συνεργασία και δράση εις διπλούν
Ομάδες αγωνίζονται σε δυάδες με την μορφή σκυταλοδρομίας. Ο ένας δίνει τη σκυτάλη στον άλλο με έναν ιδιαίτερο χαρακτηριστικό τρόπο, που στιγματίζει το αγώνισμα. Στόχος των αθλητών να μαζέψουν πόντους σε κάθε σπρίντ αλλά και να κλείσουν στροφή τους αντιπάλους τους, όπως και στο αγώνισμα των πόντων. Νικήτρια ομάδα ανακηρύσσεται αυτή που θα έχει τους περισσότερους πόντους.
Διαδικασία αγωνίσματος στο παγκόσμιο πρωτάθλημα*:
· Αγώνας 50 χιλιομέτρων (200 στροφές σε ποδηλατοδρόμιο 250 μέτρων) μια κι έξω (πρώτος αγώνας και τελικός)
· Υπάρχει σπρίντ κάθε 20 στροφές
· Οι πόντοι που παίρνουν οι ομάδες είναι 5-3-2-1 για τις πρώτες τέσσερις
· 20 πόντους παίρνει κάθε ομάδα που κλείνει στροφή
· Νικήτρια ομάδα εάνι αυτή που θα έχει τους περισσότερους πόντους στο τέλος του αγωνα

* Προσοχή γιατί η συγκεκριμένη διαδικασία ισχύει μόνον για το παγκόσμιο πρωτάθλημα. Είναι πολύ πιθανόν να υπάρξουν μικροδιαφορές στους υπόλοιπους αγώνες.

Παρουσίαση ενός ποδηλατοδρομίου, με τις βασικές γραμμές. Δηλαδή:
· Γραμμές κατεύθυνσης (παράλληλες σύμφωνα με την κατεύθυνση που κινείται ο ποδηλάτης).
Μαύρη γραμμή: είναι η γραμμή που βρίσκεται πιο χαμηλά στον αγωνιστικό χώρο από τις υπόλοιπες και οριοθετεί το μέγεθος της πίστας.
Κόκκινη γραμμή: δείχνει τη μέση του αγωνιστικού χώρου.
Μπλε γραμμή: Οριοθετεί και χωρίζει την πίστα σε δύο ίσα μέρη.
Γαλάζια γραμμή: Βρίσκεται πιο χαμηλά και από την μαύρη γραμμή. Δεν περιλαμβάνεται ως μέρος του αγωνιστικού χώρου και αν πατήσει ο αθλητής θεωρείται άκυρος.
· Γραμμές αγώνα (τέμνουσες σύμφωνα με την κατεύθυνση που κινείται ο ποδηλάτης).
Λευκή φαρδιά γραμμή: Γραμμή τερματισμού στα αγωνίσματα: σπριντ, κέιριν, πόντοι, σκράτς και μάντισον.
Λευκή λεπτή γραμμή: Βρίσκεται πάντοτε 200 μέτρα πρίν από τον τερματισμό. Οριοθετεί το σημείο που ξεκινά η μέτρηση του προκριματικού των σπριντ.
Μαύρες γραμμές (κόκκινη και πράσινη σημαία): Βρίσκονται στη μέση των ευθειών του αγωνιστικού χώρου.


Ορεινή Ποδηλασία: Νιώθοντας την απόλυτη ελευθερία προσπαθείς να δαμάσεις τα στοιχεία της φύσης, κάτω από τις πιο ακραίες συνθήκες

Αγώνας αντοχής (cross country): Ποικιλόμορφο τεραίν, δράση σε όλες τις παραμέτρους
Το τεστ αντοχής μεταφέρεται σε φυσικό έδαφος για μόνον μία ημέρα. Ο αγώνας ξεκινά με ομαδική εκκίνηση και κερδίζει αυτός που θα περάσει πρώτος τη γραμμή τερματισμού. Το μήκος της διαδρομής μπορεί να είναι από 25 έως 40 χιλιόμετρα και διεξάγεται σε σιρκουϊ 6-8 χιλιομέτρων (στα παγκόσμια κύπελλα). Η απόσταση εξαρτάται από τη δυσκολία, αφού η διάρκεια του αγώνα πρέπει να είναι από δύο έως δύο ώρες και ένα τέταρτο στους άνδρες και μέχρι δύο ώρες στις γυναίκες. Οι αθλητές απαγορεύεται να έχουν οποιαδήποτε εξωτερική βοήθεια, ακόμα και αν υπάρξει μηχανικό πρόβλημα ή δυσκολία από τις καιρικές συνθήκες. Η μόνη βοήθεια που μπορεί να δεχτεί είναι υδροδοσίας και τροφοδοσίας από υπεύθυνους της ομάδας. Ο συγκεκριμένος τύπος ορεινής ποδηλασίας είναι ο μοναδικός που συμπεριλαμβάνεται στο ολυμπιακό πρόγραμμα (ανδρών και γυναικών) και μάλιστα από τους ολυμπιακούς αγώνες της Ατλάντα το 1996. Εναλλακτική μορφή του αγωνίσματος είναι το cross country marathon που η διάρκεια του μπορεί να φτάνει τις ??? ώρες.

Ελεύθερη κατάβαση (Downhill): Αδρεναλίνη στα κόκκινα, τεχνολογία και τεχνική που μαγεύουν
Ο αγώνας διεξάγεται σε απότομη κατηφορική διαδρομή με εμπόδια και συμμετέχουν άνδρες και γυναίκες σε ξεχωριστές κατηγορίες. Διεξάγονται δύο σκέλη και οι αθλητές προσπαθούν να καλύψουν την απόσταση στο συντομότερο δυνατό χρόνο. Ξεκινούν τον αγώνα ένας – ένας με διαφορά από 30 δευτερόλεπτα έως 3 λεπτά. Η απόσταση πρέπει να είναι από 2 έως 5 χιλιόμετρα και η υψομετρική διαφορά τουλάχιστον 400 μέτρα (στους αγώνες του παγκοσμίου). Αν υπάρχουν περισσότεροι από 140 συμμετέχοντες τότε διεξάγεται προκριματικός γύρος. Οι πρώτοι 50 άνδρες και οι πρώτες 25 γυναίκες της παγκόσμιας κατάταξης προκρίνονται αυτόματα στον ημιτελικό. Από αυτή τη φάση και μετά οι αθλητές ξεκινούν αντίστροφα από την σειρά κατάταξης με βάση τους προηγούμενους αγώνες. Οι 70 γρηγορότεροι άνδρες και οι 25 γυναίκες παίρνουν μέρος στον τελικό. Αυτός που είχε τον 70ο χρόνο στους άνδρες (και αυτή που είχε τον 25ο στις γυναίκες) ξεκινά πρώτος στον τελικό και ο γρηγορότερος ξεκινά τελευταίος. Αυτός που θα έχει τον μικρότερο συνολικό χρόνο και στα δύο σκέλη του τελικού είναι ο νικητής του αγώνα. Το μικρό αδερφάκι του downhill είναι το 4 cross. Η διαδρομή σε αυτό το αγώνισμα περιλαμβάνει μεγάλες κατηφορικές κλίσεις, πολλά άλματα και η διάρκειά της δεν πρέπει να είναι μεταξύ 30 και 45 δευτερολέπτων. Οι αθλητές ξεκινούν σε τετράδες και στόχος τους είναι η πρόκριση στην επόμενη φάση, όπου περνούν μόνον οι 2 πρώτοι. Νικητής αναδεικνύεται αυτός που θα περάσει πρώτος τη γραμμή τερματισμού στον τελικό.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Ετικέτες

Διάφορα Ποδηλασία Santorini Τεχνολογία Ταξίδια AUSTRALIA Πάρος EUROPE Υγεία Ηλεκτρικό Ποδήλατο Ποδηλατικός Τουρισμός BIKE FESTIVAL Ελλάδα Κατασκευές ποδηλάτων Κοινόχρηστα ποδήλατα Οδήγηση Οικολογία Ποδηλατάδα Συμβουλές 1ο Athens Criterium 23 Γύρος Αθήνας Africa Bikehotels COCO MAT Dervla Murphy Electric Bike Elekronio European Commission Eurovelo From Japan to England GeoOrbital Greece Greece - Australia ITALIA KOSMOS News Penny Marathon Pinarello Bike Railbiking Ski Bike The Cyclist association of Santorini Thira Thirasia Training in Greece WWF Zagori Αγώνες Ανθρώπινες Ιστορίες Αστυνομικοί ποδηλάτες Ασφάλεια Ασφάλεια ποδηλάτη! Βολικάκης ΓΥΡΟΣ ΓΑΛΙΑΣ Γύρος Γαλλίας Διακοπές με ποδήλατο! Διατροφή ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΠΟΔΗΛΑΤΟΥ Ειδήσεις Ελληνικό ποδήλατο! Επίσκεψη ποδητατών στην Σαντορίνη Εφαρμογές Ινδία-Σουηδία!! Ιστορία Κάψε Θερμίδες! Κατασκευή ποδηλάτου Νέος Νόμος Νορβηγία! Ο ΓΥΡΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ Ο Γύρος του κόσμου Οικογένεια ΠΑΡΑΞΕΝΑ Παρουσίαση Ποδήλατο Ποδηλατόδρομοι. Πολιτισμός Προστιμα! ΡΟΔΟΣ Ρεκόρ ποδηλάτου Σέλα! Σίκινος Σουμελά Σπαστό Ηλεκτρικό Ποδήλατο Στέλιος Βάσκος Σχεδιασμός ποδηλατόδρομου Σύρος ΤΡΕΝΟ ΠΟΔΗΛΑΤΟ ΒΟΛΤΑ Ταξίδι με ποδήλατο Το ποδήλατο του πρωθυπουργού Το ποδηλατο στο εξωτερικό Τουρισμός στην Ελλάδα Φλόγα Χρήστος Βολικάκης Ψυχολογία
Όποιος νομίζει ότι μπορεί να βοηθήσει την προσπάθεια, είτε με σχετικό υλικό, είτε με οτιδήποτε άλλο, μην διστάσει να επικοινωνήσει μαζί μαςcyclingsantorini@yahoo.gr