On April 23, 1988 Kanellos Kanellopoulos pedaled the human-powered aircraft 74 miles over the ocean to the island of Santorini

I floated into Greece like a feather. Pared-down by endless months on the road, I had reached a type of physical and spiritual weightlessness. When the winds of good fortune blew, I soared. When they stopped, I plummeted. As I pushed my bicycle from a ferry onto the bustling streets of Patras, I hoped for something different. Something in between. Some imaginary stability, on the shifting winds of circumstance.
I turned my handlebars and set adrift over the quiet twists of pavement along the Aegean sea. I followed a set of lonely railroad tracks that brimmed with wildflowers and spilled their brightly-colored hues into the marble-blue sea.
The air was warm and predictable, and at any point, I could cast my eyes 50 miles across the water, and pull sweet inspiration from a succession of snow studded peaks thundering out of the ocean like Poseidon above the sea.
I pedaled through the Grecian hamlets of Lambiri, Longos, Elenas, and Paralia Porovitsas. As I passed through the towns, the scene was almost always the same.
Greeks milling about their olive orchards, eyeing fresh fruits and vegetables, meats and cheeses, or greeting each other with a kind of unbridled enthusiasm. In Elenas, I stepped into a cafe where little old men wearing nautical hats clustered around coffee tables, sipping Iraki, coffee or Ouzo. As I walked in, a low rumble seemed to sway the single white strands of their cigarettes into a collective smokey-haze.

“Yah!” (Hello!) a man hurled at me, then got up, and placed a welcoming hand on my shoulder. With that he let loose with a burst of linguistics that made about as much sense to my ear as the sound of boiling water.
My response was always the same. First a long, dull, opened-mouth stare. Then as a crowd usually gathered, they would wait for my reply as it descended from my brain like the last drop of molasses out of an empty bottle. Some readied their combs for what looked to be an oncoming seizure.

Έχασε το χέρι του αλλά δεν χάνει το κουράγιο του να ποδηλατεί!


Βρετανός βετεράνος διεκδικεί μία θέση στους Παραολυμπιακούς Αγώνες
Υπηρέτησε τις βρετανικές δυνάμεις στο Αφγανιστάν και το Ιράκ, όπου μάλιστα έχασε το ένα του χέρι, όπως λέει όμως, η ποδηλασία τον κάνει ακόμα πιο νευρικό. Η ζωή του 25χρονου Τζον Άλαν Μπάτεργουορθ άλλαξε για πάντα τον Αύγουστο του 2007, όταν σε επίθεση με ρουκέτες στη Βασόρα του Ιράκ έχασε το ένα του χέρι από τον αγκώνα.

Παρακολουθώντας τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου από την τηλεόραση, ο νεαρός άρχισε την ποδηλασία σαν μέρος της αποκατάστασής του και τώρα πλέον έχει πολλές πιθανότητες να συμμετάσχει στη βρετανική ομάδα ποδηλασίας στους Παραολυμπιακούς Αγώνες του καλοκαιριού.

Ο Μπάτεργουορθ είναι μεταξύ των 14 στρατιωτών και βετεράνων που μπορεί να εκπροσωπήσουν τη χώρα τους στους αγώνες, έχει όμως την καλύτερη θέση στην κατάταξη.

Ποδηλατώντας 30.000 χιλιόμετρα στην Ν.Αμερική για το νερό.

Εξήντα χρόνια πριν, το 1952, ο Ερνέστο Γκεβάρα (ο γνωστός Τσε), παρέα με τον στενό του φίλο Αλμπέρτο Γκρανάδο, ξεκίνησε μια περιπλάνηση με μοτοσικλέτα στη Λατινική Αμερική.
Το εγχείρημα, που άφησε εποχή και καθόρισε το επαναστατικό μέλλον του Γκεβάρα, κατέγραψε ο ίδιος στα «Ημερολόγια Μοτοσικλέτας», που εκδόθηκαν για πρώτη φορά το 1993. Τον Ιούλιο του 2010, δύο άλλοι φίλοι, από την Ολλανδία αυτή τη φορά, επιχείρησαν ένα αντίστοιχο ταξίδι. Μπορεί το διακύδευμα του Τσε να ήταν κάπως διαφορετικό και η κλίμακα να είναι άλλη πλέον, όμως η φτώχεια, οι κοινωνικές ανισότητες και η δυσκολία πρόσβασης σε βασικά για την επιβίωση αγαθά, όπως είναι το καθαρό πόσιμο νερό, εξακολουθούν να ταλαιπωρούν πολλά εκατομμύρια κόσμου σε ολόκληρο τον πλανήτη. Όλα αυτά, αλλά ειδικά το τελευταίο, ήταν αρκετά ώστε να ξεσπιτώσουν τους Γιόοστ Νότενμπουμ και Μίχιελ Ρούντενμπουργκ, οι οποίοι επί 20 μήνες διέσχισαν με τα κατασκευασμένα από μπαμπού ποδήλατά τους σχεδόν ολόκληρη την Αμερική -από την Αλάσκα ώς την Παταγονία- σε μια προσπάθεια να ευαισθητοποιήσουν την κοινή γνώμη για την παγκόσμια κρίση νερού.

Στη διάρκεια του ταξιδιού τους, όπως ακριβώς και ο Τσε, κατέγραψαν τις εμπειρίες τους σε ένα blog, στο οποίο αναρτούσαν επίσης φωτογραφίες και βίντεο (www.cycleforwater.com). Η αυγή του 2012 τους βρήκε στην Γκουανταλαχάρα, όπου πάτησαν φρένο: 557 ημέρες, 23.380 χιλιόμετρα, 16 χώρες, 62 σκασμένα λάστιχα και αμέτρητα κυνηγητά από αδέσποτους σκύλους είναι ο εντυπωσιακός απολογισμός ενός ταξιδιού που σίγουρα, εκτός από το οικολογικό του μήνυμα, ήταν και μια περιπέτεια αφύπνισης για τους δύο συνταξιδιώτες: «Το 2011», γράφουν στην τελευταία ανάρτηση στην ιστοσελίδα τους, «ήταν μια καλή χρονιά, μια καταπληκτική χρονιά. Ήμασταν κι οι δύο προστατευμένοι και τυχεροί και καταφέραμε -τουλάχιστον για ένα μικρό χρονικό διάστημα- να ζήσουμε μακριά από τις αναταραχές που ταλάνιζαν άλλα μέρη του πλανήτη. Καταφέραμε να εστιάσουμε σ’ αυτό που θέλαμε, χωρίς επεμβάσεις ή δογματισμούς. Χωρίς κανόνες, χωρίς κριτική, αλλά με στόχο. Έπρεπε να σταθούμε και να σκεφτούμε, να εστιάσουμε, να γυρίσουμε πίσω στα βασικά και να ζήσουμε ελεύθεροι τη στιγμή»...

Ευαισθητοποίηση
«Στόχος μας ήταν να μεταφέρουμε ένα μπουκάλι παγωμένου νερού από τη θάλασσα Μπόφορτ στην Αλάσκα, κάτω, στη Γη του Πυρός, σε μια συμβολική προσπάθεια να ευαισθητοποιήσουμε τον κόσμο για την έλλειψη νερού», τονίζουν.

Βάλτε τα σωστά θεμέλια στην προπόνηση.

Η προπόνηση βάσης όπως σε όλα τα αθλήματα αντοχής, έτσι και στην ποδηλασία θα πρέπει να γίνεται κατά τη διάρκεια του χειμώνα ή στη μη αγωνιστική περίοδο του κύκλου προπόνησης ενός αθλητή. Υπάρχουν πολλοί αθλητές που παρασύρονται από τον ενθουσιασμό της προπόνησης και σε συνδυασμό με την ξεκούραση που αισθάνονται από την περίοδο της διακοπής που προηγήθηκε πιέζουν πολύ περισσότερο απ’ ότι χρειάζεται, αυτό δεν είναι σωστό. Η προπόνηση θα πρέπει να έχει την ανάλογη επιβάρυνση και δυσκολία, αλλά η δυσκολία της θα πρέπει να προέρχεται κυρίως από την ποσότητα και την αύξηση του όγκου αυτής και όχι από την αυξημένη ένταση.
Η κύρια έμφαση αυτής της φάσης προπόνησης δίνεται στην εγκαθίδρυση μιας πολύ καλής βάσης αντοχής στην οποία θα βασισθεί αργότερα η προπόνηση έντασης.
Υπάρχουν πολλά πλεονεκτήματα φυσιολογίας που αποδίδονται στη προπόνηση βάσης, τα οποία περιλαμβάνουν:
Πιο αποτελεσματικό σύστημα μεταφοράς οξυγόνου που χαρακτηρίζεται από μια μεγάλη καρδιά κι ένα βελτιωμένο αγγειακό σύστημα.
Μεγαλύτερο όγκο αίματος.
Υψηλότερη μέγιστη Αεροβική ισχύ.
Αύξηση στη δραστηριότητα αρκετών συστημάτων μυϊκών ενζύμων ιδιαίτερα εκείνων που μετέχουν στον οξειδωτικό μεταβολισμό.
Βελτιωμένη χρησιμοποίηση καυσίμου (λιπιδίων), ιδιαίτερα μια αύξηση στην επιστράτευση και τη χρησιμοποίηση του λίπους ως ενέργεια.
Προσαρμογή των μη μυϊκών δομών όπως είναι οι αρθρώσεις οι τένοντες και τα οστά, ώστε να αντέχουν τις πιέσεις της καθημερινής προπόνησης.

Ποιό είναι το σωστό ύψος της σέλας;


Κείμενο : Γιάννης Ψαρέλης. Ενα από τα ζητήματα που βασανίζει τους ποδηλάτες και φυσικά τους τριαθλητές είναι το ύψος που πρέπει να τοποθετήσουν την σέλα τους. Εχοντας την τύχη να  έχουμε συνεργάτη του περιοδικού τον φυσιοθεραπευτή τον κ. Κουράκο έχουμε αφιερώσει “άπειρες” συζητήσεις για το θέμα. Χωρίς να μπαίνουμε σε πολύ εδικά ζητήματα θεωρώ ότι είναι χρήσιμο να σας παραθέσω τα βασικά θέματα, στα οποία φαίνεται ότι υπάρχει παρερμηνεία από πολλούς ανθρώπους του χώρου.
Ακούμε κατά καιρούς να μας προτείνουν διάφοροι μεθόδους για να τοποθετήσουμε σωστά την σέλα μας. Μία ευρέως συνταγή που κυκλοφορεί είναι διαμέσου αριθμητικής φόρμουλας που λαμβάνει υπόψιν το μήκος του καβάλου. Αυτό μπορεί να μας δώσει μόνο μία προσεγγιστική οδηγία και πολλές φορές απέχει τραγικά πολύ από αυτό που είναι βέλτιστο. Γιατί ; Αγνοεί πολλές παραμέτρους όπως το πάχος στα σχαράκια, τον τύπο του πεταλιού, την μορφή της σέλας και κυρίως την γωνία στην οποία καθόμαστε (γωνία κάθετου σωλήνα- seat angle) και φυσικά τον τρόπο που πεταλάρουμε κ.λπ.

Το Ευρωπαϊκό Λεξικό του Ποδηλάτου σε 23 γλώσσες

Μια πολύ καλή  προσπάθεια της Ευρωπαϊκής ένωσης να μάθει στους πολίτες της, τι πάει να πει ποδήλατο.
Άντε να ξεστραβωθούμε ανοίξουμε τα μάτια μας και να μάθουμε στοιχειώδη πράγματα που αγνοούμε πολλές φορές όλοι μας.
Το λεξικό του Ποδηλάτου

Νέες Ευρωπαϊκές Ποδηλατικές διαδρομές από το Eurovelo


Συντονιστικό Κέντρο Ευρωπαϊκού Δικτύου Ποδηλατικών Διαδρομών δημιουργείται στην Ελλάδα για το φιλόδοξο δίκτυο ποδηλασίας.
 Εγκρίθηκε η αίτηση που κατέθεσε η Οικολογική Κίνηση Θεσσαλονίκης στην Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Ποδηλατών (ECF) για την λειτουργία Εθνικού Συντονιστικού Κέντρου για το Ευρωπαϊκό Δίκτυο Ποδηλατικών Διαδρομών Eurovelo. Στην αίτηση που υποστήριξε η Γενική Γραμματέας Τουρισμού συμμετείχαν επίσης η Μ.Κ.Ο. «Φίλοι του Ποδηλάτου - Αθηνών», η Μονάδα Βιώσιμης Κινητικότητας του Εθνικού Μετσόβειου Πολυτεχνείου και ο Τομέας Συγκοινωνιακών και Υδραυλικών Έργων του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
 Ανάμεσα στις δραστηριότητες του Εθνικού Κέντρου θα είναι ο συντονισμός των διαδρομών, σύμφωνα με τo εγχειρίδιο ανάπτυξης διαδρομών Eurovelo, η αξιολόγηση των κρίσιμων τμημάτων, ο σχεδιασμός και άσκηση πίεσης για τις απαραίτητες βελτιώσεις και η παρακολούθηση της κατάστασης των διαδρομών. Επίσης, ο συντονισμός των εθνικών προτύπων (ή άσκηση πιέσεων για εθνικά πρότυπα, εάν είναι απαραίτητο) προκειμένου να ενσωματωθούν στους πίνακες πληροφοριών για τις διαδρομές Eurovelo, σύμφωνα με το εγχειρίδιο σήμανσης Eurovelo. Στον τομέα της επικοινωνίας, το Εθνικό Κέντρο θα αναλάβει την πληροφόρηση σχετικά με το δίκτυο Eurovelo σε εθνικό επίπεδο, στο πλαίσιο των εθνικών και περιφερειακών δικτυακών τόπων, συμπεριλαμβανομένων των πληροφοριών σχετικά με τις υπηρεσίες (δημόσιες μεταφορές, διαμονή, ενοικίαση ποδηλάτων και προσφορές κράτησης) και την ενσωμάτωση σε εθνικό επίπεδο των διαδρομών Eurovelo σε υπάρχοντα και σε νέα έντυπα προϊόντα όπως χάρτες και οδηγοί διαδρομών.


Το EuroVelo μπορεί να προσφέρει σύμφωνα με τις εκτιμήσεις 5 δις. € κάθε χρόνο στην οικονομία της Ευρωπαϊκής Ένωσης προσφέροντας ένα ποιοτικό και βιώσιμο τουριστικό προϊόν. Ήδη τον προηγούμενο μήνα, σε ειδική τελετή στις Βρυξέλλες, εγκαινιάσθηκαν οι δύο νέες γραμμές του Eurovelo και πάνω από 10.000 χιλιόμετρα προστέθηκαν στο δίκτυο των Ευρωπαϊκών Ποδηλατοδρόμων. Οι δύο νέες διαδρομές που προστέθηκαν στο δίκτυο είναι:

Ποδηλασία στην Δανία!


Το 80% των ποδηλατών στην Κοπεγχάγη συνεχίζουν να χρησιμοποιούν το ποδήλατο σαν μέσο μετακίνησης κατά την διάρκεια του χειμώνα.

Η Κοπεγχάγη ετοιμάζεται να υποδεχθεί τη διεθνή Διάσκεψη για το ποδήλατο. Η Κοπεγχάγη είναι μια πόλη η οποία  συνεχώς βελτιώνει τις υποδομές της και ψάχνει νέους τρόπους για να βελτιώσει την μετακίνηση και την ασφάλεια των ποδηλατών. 
Η βελτίωση των ποδηλατικών υποδομών έχει γίνει κάτι σαν στοίχημα για τις τοπικές αρχές στην βόρεια Ευρώπη καθώς χρησιμοποιούν το ποδήλατο σαν όχημα για την δημιουργία μιας πιο υγιής και οικολογικής πόλης. Ποδηλατοδρόμοι, ειδικά φανάρια και γενικότερες κυκλοφοριακές ρυθμίσεις υπέρ των ποδηλατών καθώς και οικονομικά κίνητρα για την χρήση των ποδηλάτων είναι μόνο μερικές από τις πολλές κινήσεις που γίνονται σε τοπικό αλλά και σε εθνικό επίπεδο για την προώθηση του ποδηλάτου σε καθημερινή βάση.

Πόλεις χωρίς αυτοκίνητο!


Τα βιομηχανικά κράτη έκαναν ένα τρομερό λάθος όταν στράφηκαν προς το ΙΧ αυτοκίνητο ως όργανο βελτίωσης της αστικής κινητικότητας. Το αυτοκίνητο προκάλεσε σημαντικές και απρόβλεπτες επιπτώσεις στη ζωή της πόλης και έχει γίνει ένας σημαντικός παράγοντας περιβαλλοντικών, κοινωνικών και αισθητικών προβλημάτων τους. Η αυτοκίνηση στην πόλη:
  • Σκοτώνει τη ζωντάνια των δρόμων
  • Καταστρέφει τον κοινωνικό ιστό των οικισμών
  • Απομονώνει τους ανθρώπους
  • Υποθάλπει την άναρχη επέκταση των προαστίων (sprawl)
  • Αποτελεί απειλή για τους υπόλοιπους χρήστες του δρόμου
  • Αμαυρώνει την ομορφιά της πόλης
  • Ενοχλεί τους ανθρώπους με το θόρυβο που προκαλεί
  • Προκαλεί ατμοσφαιρική ρύπανση
  • Εξολοθρεύει χιλιάδες ανθρώπους κάθε χρόνο
  • Επιδεινώνει την υπερθέρμανση του πλανήτη
  • Σπαταλάει ενέργεια και φυσικούς πόρους
  • Φτωχαίνει τα έθνη
Η πρόκληση που μας παρουσιάζεται είναι να απομακρύνουμε τα αυτοκίνητα και τα φορτηγά από τις πόλεις ενώ ταυτόχρονα να βελτιώσουμε την κινητικότητα και να μειώσουμε το συνολικό κόστος της.

Ετικέτες

Διάφορα Ποδηλασία Santorini Τεχνολογία Ταξίδια AUSTRALIA Πάρος EUROPE Υγεία Ηλεκτρικό Ποδήλατο Ποδηλατικός Τουρισμός BIKE FESTIVAL Ελλάδα Κατασκευές ποδηλάτων Κοινόχρηστα ποδήλατα Οδήγηση Οικολογία Ποδηλατάδα Συμβουλές 1ο Athens Criterium 23 Γύρος Αθήνας Africa Bikehotels COCO MAT Dervla Murphy Electric Bike Elekronio European Commission Eurovelo From Japan to England GeoOrbital Greece Greece - Australia ITALIA KOSMOS News Penny Marathon Pinarello Bike Railbiking Ski Bike The Cyclist association of Santorini Thira Thirasia Training in Greece WWF Zagori Αγώνες Ανθρώπινες Ιστορίες Αστυνομικοί ποδηλάτες Ασφάλεια Ασφάλεια ποδηλάτη! Βολικάκης ΓΥΡΟΣ ΓΑΛΙΑΣ Γύρος Γαλλίας Διακοπές με ποδήλατο! Διατροφή ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΠΟΔΗΛΑΤΟΥ Ειδήσεις Ελληνικό ποδήλατο! Επίσκεψη ποδητατών στην Σαντορίνη Εφαρμογές Ινδία-Σουηδία!! Ιστορία Κάψε Θερμίδες! Κατασκευή ποδηλάτου Νέος Νόμος Νορβηγία! Ο ΓΥΡΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ Ο Γύρος του κόσμου Οικογένεια ΠΑΡΑΞΕΝΑ Παρουσίαση Ποδήλατο Ποδηλατόδρομοι. Πολιτισμός Προστιμα! ΡΟΔΟΣ Ρεκόρ ποδηλάτου Σέλα! Σίκινος Σουμελά Σπαστό Ηλεκτρικό Ποδήλατο Στέλιος Βάσκος Σχεδιασμός ποδηλατόδρομου Σύρος ΤΡΕΝΟ ΠΟΔΗΛΑΤΟ ΒΟΛΤΑ Ταξίδι με ποδήλατο Το ποδήλατο του πρωθυπουργού Το ποδηλατο στο εξωτερικό Τουρισμός στην Ελλάδα Φλόγα Χρήστος Βολικάκης Ψυχολογία
Όποιος νομίζει ότι μπορεί να βοηθήσει την προσπάθεια, είτε με σχετικό υλικό, είτε με οτιδήποτε άλλο, μην διστάσει να επικοινωνήσει μαζί μαςcyclingsantorini@yahoo.gr