Η Σίκινος με ποδήλατο είναι ένα πραγματικό test κοπώσεως, φτάνοντας στο λιμάνι της Αλοπρόνοιας ,ο ποδηλάτης έχει δύο επιλογές , να δέσει το ποδήλατο του σε ένα αλμυρίκι να κάνει τις διακοπές του και να το πάρει πίσω στο πλοίο με τα μπαγκάζια του η να κάνει ένα δωρεάν τεστ κόπωσης ανεβαίνοντας τέσσερα χιλιόμετρα μέχρι την χώρα και άλλα τέσσερα μέχρι την Επισκοπή χωρίς ανάσα!
Δεν ξέρω αν υπάρχει τόσο επίπονη ανηφόρα σε άλλο νησί που να κάνει την συνάδελφο διαδρομή προς τον Προφήτη Ηλία στην Σαντορίνη μια ευθεία.
Βέβαια υπάρχει και η διαδρομή μέχρι την όμορφη παραλία του Αγίου Γεωργίου αλλά και εκεί τα πράγματα δεν είναι καλύτερα επειδή υπάρχει η ανηφόρα της επιστροφής .
Νομίζω ότι ένα ηλεκτρικό ποδήλατο θα ήταν ότι πρέπει για την Σίκινο.
Κατά τα άλλα το νησί είναι το τέλειο μέρος να χαλαρώσεις, μάλιστα τόσο πολύ που θα βαριέσαι να πάς πας στο λιμάνι να φύγεις!!
Για του περιπατητές υπάρχουν όμορφα μονοπάτια που μπορούν να περιπλανηθούν στο νησί, τα οποία δυστυχώς μένουν αναξιοποίητα.
Κάποια από αυτά διατηρούνται επειδή οι κάτοικοι του νησιού τα χρησιμοποιούν για να πηγαίνουν στα μελίσσια ή τα χωράφια τους, ξεχωρίζω το μονοπάτι από την Επισκοπή στην Αγία Μαρίνα ένα μικρό εκκλησάκι κτισμένο στην κορυφή του λόφου απέναντι από την Εκκλησία της Επισκοπής και το μονοπάτι από την Επισκοπή προς την Νότια πλευρά του νησιού που περνώντας από τα πηγάδια του Μάναλη διάφορες μικρές παραλίες όπως τα Σαντορινέϊκα και θαυμάζοντας το εκκλησάκι του Αγίου Παντελεήμονα φτάνεις στο λιμάνι του νησιού.
Πολλά θα είχε να ωφεληθεί ο Δήμος Σικίνου από την συντήρηση αυτού του πανέμορφου δικτύου μονοπατιών καθιστώντας το νησί περιοχή εναλλακτικού τουρισμού.
Στην Σίκινο, δεν υπάρχουν παρά ελάχιστες παραλίες όπου μπορείτε να έχετε πρόσβαση με όχημα, γι' αυτό, το καϊκάκι αποτελεί την καλύτερη λύση να απολαύσετε τις όμορφες παραλίες.
Η Χώρα της Σικίνου, από τις ωραιότερες των Κυκλάδων, με τα πέτρινα αρχοντικά και τα στενά γραφικά δρομάκια παρουσιάζει γοητευτική εικόνα. Από τους δύο συνοικισμούς που συγκροτούν τη Χώρα, ο Παλαιότερος είναι το Κάστρο που λέγεται και Σίκινος, ενώ το Χωριό είναι δημιουργία των τελευταίων χρόνων.
Οι δύο οικισμοί το Χωριό και το Κάστρο είναι χτισμένοι αντικριστά στα βορινά του νησιού πάνω σε δύο πλαγιές και επέχουν μεταξύ τους μερικά μέτρα!
Στα όρια των δύο οικισμών είναι χτισμένο το παλιό σχολείο. Από εκεί ο επισκέπτης μπορεί να ανηφορίσει στα πλακόστρωτα σοκάκια και να περιηγηθεί στους δύο οικισμούς που στέκουν αγέρωχα πάνω από το Αιγαίο πέλαγος.
Πρόκειται για πολύ όμορφα χωριά με πέτρινα ασβεστωμένα σπίτια, με αψιδωτά παράθυρα και στενά γραφικά δρομάκια. Το πράσινο εδώ είναι λιγοστό και το νερό εξασφαλίζεται από στέρνες κι από ένα μικρό υδραγωγείο. Ειδικότερα το Κάστρο φημίζεται για την ανόθευτη κυκλαδίτικη αρχιτεκτονική του και την εκκλησία την Παντάνασσας που είναι η μητρόπολη του νησιού. Ιδρύθηκε στα 1787, έχει ξυλόγλυπτο επιχρυσωμένο τέμπλο εξαιρετικής τέχνης και θαυμάσιες μεταβυζαντινές εικόνες της Κρητικής Σχολής. Η πλατεία της Χώρας με τα καφενεία και τα μαγαζιά αποτελεί το κέντρο της κοινωνικής ζωής του τόπου.
Πριν λίγες μέρες έχτισαν την Παναγιά Παντοχαρά του Ελύτη ένα πολύ όμορφο εκκλησάκι που δεσπόζει πάνω από την Χώρα της Σικίνου.
Κωνσταντίνος Νταβαρίνος
.png "English"){kind=small}
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου